ไม่ได้มีใครทำให้ใจของฉันรู้สึก
และนานเท่าไรแล้วที่ในส่วนลึก
ล่องลอยรอใครโดยไม่มีอะไรยึดเลย
และยังต้องเข้มเเข็งต้องไม่อ่อนไหวต้องแสดงว่าใจนั่นแกร่ง ทั้งที่เปล่าเลย
หากว่าความรักฟังอยู่ช่วยตะโกนตอบฉันหน่อย
ฉันฝืนรอคอยมีชีวิตลอยๆไม่ไหวอีกต่อไป
หากความรักฟังอยู่ได้โปรดออกมาได้หรือไม่
ให้ฉันนั้นได้พออุ่นใจว่าความรักที่ฉันกำลังรออยู่ มีตัวตนจริงๆ….
กี่ทีที่รอยยิ้มต้องปกปิดความเหงา
กี่ครั้งที่ความเศร้า ถูกบังด้วยความวุ่นวาย
และกี่เสียงหัวเราะ กลบเกลื่อนใจที่หาย
กี่หนที่ระบาย โดยไม่มีใครได้รับรู้เลย
และยังต้องเข้มเเข็งต้องไม่อ่อนไหวต้องแสดงว่าใจนั่นแกร่ง
ต้องคอยยิ้มเอาไว้ ต้องหัวเราะเอาไว้ทั้งที่ใจก็ไม่มีแรง
หากว่าความรักฟังอยู่ช่วยตะโกนตอบฉันหน่อย
ฉันฝืนรอคอยมีชีวิตลอยๆไม่ไหวอีกต่อไป
หากความรักฟังอยู่ได้โปรดออกมาได้หรือไม่
ให้ฉันนั้นได้พออุ่นใจว่าความรักที่ฉันกำลังรออยู่ มีตัวตนจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น